Son vakitlerde yaşadığımız bahtsız felaketler pek çoğumuzun korkularını tetikledi ve bireyler daima “başıma her an bir şey gelebilir” korkusu ile toplumsal izolasyona girmeye başladılar.
Peki bu ” başıma bir şey gelecek” korkusu ile nasıl yüzleşebiliriz ve bundan daha fazla yara almadan nasıl kurtulabiliriz?
Öncelikle “Yaygın Anksiyete” kavramından bahsetmek isterim. Yaygın anksiyete; kişinin görünen ve bilinen bir sebep yokken daima olarak kaygılı olması, makus olayların başına geleceğini beklemesi ve her olayın en berbat taraflarını görerek kaygılanmasıdır. Şahısların duyduğu bu dert, her insanın hissettiği korku ve dehşetten epeyce farklıdır. Burada hissedilen telaş çok derecededir ve telaş duyulması için aslında bir neden yoktur. Yaygın anksiyete hastaları genelde, sıhhat, aile ve para ile ilgili kaygılanmaktadır.
Peki bizler neler yapabiliriz:
1. Öncelikle “falcılık” yapmayı bırakın. Başınıza bir şey gelecekse bile nasıl ve ne vakit geleceğini asla bilemezsiniz.
Sanki kesin olacakmış üzere niyetler sizi işgal etse de bunun yalnızca bir mümkünlük olduğunu ve “olmama” mümkünlüğünü aklınıza getirmeyi unutmayın.
2. Bir felaketin gerçekleşmesi için yalnızca “aklınıza gelmesinin” yetmeyeceğini bilin. Siz düşündünüz diye başınıza felaket gelmeyecek. Fikir ve gerçeğin birbirinden çok farklı olduğunu aklınıza getirin.
3. Başınıza bir felaket geldiği vakit ne yapacağınızı felaket gelmeden planlamayın:
“Olursa düşünürüm” ideolojisi çok işinize yarayacaktır. Organizmamız esasen yaradılış gereği sor durumlara adapte olabilmek ve deva bulmak üzere dizayn edilmiştir. Merak etmeyin, problem anında “bir anda nasıl da aklıma geldi anlamadım” diyeceksiniz.
4. Olağan ki en kıymetlisi “maruz kalmak”. Hangi ortamda durmak, ne yapmak sizi kaygılandırıyorsa etaplı bir formda; birinci başta güvendiğiniz şahıslar ile daha sonra ise kendi başınıza yapmak kaydıyla üstüne gitmek size düzgün gelecektir. Vakitle beyniniz külfet olmadığının ve inançta olduğunuzun sinyallerini size verecektir.