Medyada ve halk ortasında sıklıkla özgüven eksikliği ile karıştırılan toplumsal dert çeşitli düzeylerde yaşanabilen ve tedavi edilen yaygın tasa bozukluğu cinslerinden birisidir.
Kişinin günlük, mesleksel ve akademik işlerinde, beşerlerle kısa yahut uzun etkileşimlerinde, ve ilgilerinde daima izlendiğine, yargılandığına, değerlendirildiğine, harika yada kâfi olmadığına dair derin, ısrarcı, tekrar edici, ve gerçek dışı niyet ve davranış kalıplarıdır.
Birden fazla insan tarafından makul durumlarda sağlıklı ölçüde yaşanır. Örneğin daha evvel hiç yâda yeteri kadar topluluk önünde konuşmamış, müzik söylememiş, müsabakaya katılmamış birisinin performans sonrası kendisini fazla değerlendirmesi, birtakım noktalarda eksik kaldığını düşünmesi, topluluğun kendisi ile niyetlerini çarpıtması ve bunlara fazla değer vermesi beklenen durumdur yada daha evvel işvereninden daha evvel hiç artırım istememiş bir çalışanın birinci seferde teşebbüsün süreci ve sonuçları hakkında korku dolu varsayımlar yapması olağan bir durumdur.
Öbür yandan klinik olarak manalı toplumsal dert yaşayan şahıslar duydukları korkuyu rahatlatmak maksadıyla topluluk içi davranış ve bağlantılarını kendilerine çok dönük, çarpık, ve seçici bir algı ile mantık dışı, taraflı, mükemmeliyetçi, ve nihayetinde kendilerine karşı acımasız bir biçimde değerlendirirler. Takip eden tecrübeler bu formda olumsuz pekişerek ileriki tecrübelerden kaçma davranışları doğurur. Devam eden bu davranışlar niyet, his ve hisleri belirleyerek alışkanlık halini alır ve kronikleşir.
Toplumsal dert yaşayan beşerler bağlantılarda otoritelere çok hürmet duyma, daima diğerlerini onaylama, süratli konuşma, başını sıklıkla eğme, kısık sesle konuşma, sıklıkla baş sallama üzere davranışlar gösterebilirler. Hayatı sürdürmek gayesiyle koşul olan yeni beşerlerle tanışmak, buluşmak, çalışmak, teklifler sunmak, teşebbüslerde bulunmak, fikir öne sürmek, hayır diyebilmek üzere davranışlar yargılanmaya, yanlış anlaşılmaya, reddedilmeye karşı çok hassaslık ve toleranssızlıktan dolayı zorlukla sürdürülür yâda bu davranışlardan büsbütün kaçınılır. Birtakım insanlarda toplumsal davranışlara girebilseler de durum içerisinde çok bir dert ve endişe duyarlar ve durumu zorlukla sürdürürler.
Mümkün sebepleri yaşanan travmatik bir olay sonucu gelişen öğrenme , oburunun yaşadığı bir olaya şahitlik etme, ailede tanıklık edilen katı, sözel, ve davranışsal kurallar, ebeveynleriyle olan bağlanma usulü, ve genetik faktörler olarak bilinip hala araştırma konusu olmakta ve birebir ailede neden bir bireyin toplumsal dert yaşayıp oburunun yaşamadığı tam bilinmemektedir.
Toplumsal dert tedavisinde en sıklıkla kullanılan formül hakkında en fazla bilimsel bilgi bulunan bilişsel davranışçı terapidir.
Seanslar müddetince danışana var olan niyet, davranış, ve reaksiyon kalıplarını deney ve delil toplama yoluyla gerçekçi biçimde irdeleyerek farklı toplumsal maharetler üzerinde çalışma maharetleri kazandırılır. Başka bir terapi metodu ise BDT’ nin bir modülü olan “Maruz Bırakma” terapisidir. Maruz bırakma danışanı telaşlarının tetikleyicisi olan ve kaçma davranışları ile süregelen durumlara kolaydan zora, sistematik ve inançlı formda maruz bırakarak telaşa yer oluşturan endişelere meydan okumayı ve tolerans geliştirmeyi gayeler.
Son olarak dünya genelinde milyonlarca insanın çeşitli derecelerde toplumsal dert sorunu yaşadığı ve pek tedavisi olan bir durum olduğu unutulmamalıdır.