Oyun terapisi, oyun ve oyuncaklar aracılığıyla 2-12 yaş ortasındaki çocukların gereksinimlerini sembolik formda uzman terapistler eşliğinde tabir etmelerine ve iyileşmelerine odaklanılan bir süreçtir.
Çocuklar duygusal ve davranışsal zorlanmalarını oyun ve oyuncaklar yoluyla söz etmektedirler. İtimat içeren bir ortamda çocuklar terapistten aldıkları cüret ile hislerini oyuncakları kullanarak anlatırlar.
Çocuklar hislerini ve davranışlarını büyükler üzere anlamlandırma ve tabir etmede kâfi olmadıkları için oyun yoluyla içsel dünyasını dışa vurma bahtı bulur. Bu oyun ve oyuncakların sembolik manaları uzman oyun terapistleri tarafından yorumlanır ve çocukta yaşadığı süreçleri yine yapılandırma, rahatlama, düzgünleşme hali ortaya çıkar. Bu süreçte çocuğun farkındalığı ve baş etme maharetleri gelişmeye başlar.
Oyun odasında terapist çocuğa karşı şartsız kabul, itimat veren ve yönlendirmeyen bir tavır stantlar. Oyun odası dış dünyanın bir temsilini oluşturmakta olup bu oyunlar sayesinde çocuğun öz denetim, farkındalık ve özgüveni gelişerek burada kazanılan maharetler dış dünyaya genellenir.
Oyun terapisi sürecinde ebeveynin iştiraki, işbirliği epey kıymetlidir. Ebeveynin işbirliği sayesinde ilerleme ve güzelleşme görülme durumu artmaktadır. Bu süreçte ebeveynlere yönelik değerli hususlarda psikoeğitim ve ruhsal dayanak terapist tarafından sağlanmaktadır.
Oyun Terapisi; Travma Sonrası Gerilim Bozukluğu, Duygusal Zorlanmalar, Davranışsal Zorlanmalar, Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu, Kendine yahut Diğerlerine Ziyan Verici Davranışlar, Ayrılık Derdi, Toplumsal İçe Kapanıklık, Uyku ve Yeme Sorunları, Boşanma ve Yas, Kardeş Kıskançlığı, Alt Islatma ve Kaka Kaçırma, Depresyon ve Takıntılar, Büyük Değişimlere Ahenk Sorunları üzere durumlarda tesirli olabilir.