Psikolojik olarak travmatik tesir yaratan olaylar hakkında konuşmak yetişkinler için olduğu kadar çocuklar için de zordur. Çocuğunuzun negatif bir hayat olaydan etkilendiğini (travmatik olsun ya da olmasın) düşünüyorsanız çocuğunuzla irtibata geçerken sizlere yardımcı olabilecek bir grup tekliflerimiz olacak.
Neler yapabilirsiniz?
-
Samimi formda, sevgi ve şefkatle yaklaşın
-
Yaşanan olayın çocuğunuzun hatası olmadığını bilmesini sağlayın
-
Konu hassas ise, konuşmanızın bölünmeyeceği sakin bir ortamda konuşmayı tercih edin, konuşma esnasında yan yana, aranızda çok uzaklık ya da eşya (masa gibi) olmayacak formda oturun
-
Her vakit kendisini konuşarak söz edemeyebilir. Bu türlü bir durumda yazarak yahut resmederek anlatmasına teşvik edin
-
Üzülmesine, kendisini mutsuz hissetmesine müsaade edin. Ağlamak istiyorsa mani olmayın, durdurmayın
-
Travmatik olay devam eden bir süreç ise (örneğin pandemi) olay hakkında daima olarak gelen yeni bilgileri çocuğunuz anlamlandıramayabilir. Tekrarlayıcı halde gelen, sağlıklı olmayan bilgilerden çocuğunuzu koruyun, uzak tutun.
-
Uyku sorunu çekiyorsa bir mühlet ışık ile uyumasına müsaade edebilir, o uyuyana kadar odasında kalabilirsiniz. Uykusunda bozulmalar korkmalar olabilir, şayet isterse uyuyana kadar yanında yatılabilir, yaş kümesine bağlı olarak sen uyuduktan sonra ben kendi yatağıma gideceğim diye belirtebilirsiniz.
-
Travmatik olay sonrası denetim duygusu zedeleyebilir. Çocuğunuzun denetim hissini geri kazanabilmesi için günlük hayatta kararlar vermesine müsaade edebilirsiniz (örn; akşam yemeğinin ne olacağı, kıyafet yahut ayakkabılarını seçmek üzere.)
-
Olay öncesindeki rutinlerinize devam edin. (Uyku öncesi kitap okuma, bir arada yemek yemek, sinema geceleri, oyun oynamak gibi)
-
Kendinizi çaresiz hissettiğinizde, üstesinden gelemeyeceğinizi düşündüğünüzde ya da çocuğunuzda ağır davranış ve/veya his değişiklikleri gözlemlediğiniz uzmana danışın.
Neler yapmamalısınız?
-
Çocuğunuzdan güçlü ve bahadır olmasını beklemeyin. Negatif bir ömür olayı sonrasında hüzünlü ve mutsuz olmak olağandır.
-
Konu hakkında çocuğunuzla tartışmayın, çocuğunuzu konuşmaya zorlamayın, yönlendirici yahut merakınızı gidermek emelli sorular sormayın.
-
Yaşanılan olayı diğerlerine anlatmanız gerekiyorsa, bunu çocuğunuza söyleyin. ‘Bu olayı öğretmeninle paylaşmam gerekiyor zira … ?’ üzere.
-
Çocuğunuz ağır hisler yaşarken sinirlenmeyin, abartılı bir formda ağlamaya, bağırmaya başlamayın. Ebeveynlerin travmatik olaya verdiği reaksiyonlar çocukların üzerinde güçlü tesirlere sahiptir. Abartılı yansılar çocuğunuzun gerilim düzeyinin artmasına sebep olabilir.
-
Gece ıslatmaları, parmak emme üzere olağanın dışında davranışlara sonlanarak yahut çok üzülerek yüksek yansılar vermeyin.