Şiddet hayatımızın her alanında karşımıza çıkan bir durumdur. Şiddet nedeniyle dünyada her yıl 1.4 milyon insan öldüğü bilinmektedir.Savaşlar ,göçler ,terör hücumları , bayan cinayetleri , sıhhat çalışanlarına yönelik şiddet üzere her alanda şiddet görmekteyiz. Pekala neden birtakım beşerler daha fazla şiddet uygular, neden daha saldırgandır?Bu sorunun karşılığını kişinin mizacı , büyüdüğü aile ve toplum yapısı ,hormonlar üzere etkenlerde bulabiliriz.Bireyin doğuştan getirdiği mizaç özellikleri daha saldırgan olmasına neden olabilir.
Biyolojik olarak birtakım hormonların tesiri ile erkeklerin daha saldırgan davranışlar sergilemektedirler. Bireyin doğduğu ailede şiddet bir tahlil yolu olarak kullanılıyorsa çocuk da bu tahlil yolunu öğrenerek hayatında da şiddet başvurabilir. Yapılan araştırmalar aile içinde annesi şiddete maruz kalmış erkeklerin daha fazla şiddet uyguladıkları tespit edilmiştir.Ayrıca şiddete maruz kalan erkeklerin de eşlerine daha fazla şiddet uyguladıkları tespit edilmiştir.Yani şiddet ailede öğrenilen bir davranış biçimidir.Çocuk öğrendiği bu tahlil yolunu erkek çocuğu ise eşine uygulayarak,kız çocuğu ise eşinin şiddet uygulamasını olağan karşılayarak hayatına uygular. Erkek çocuklarını büyütürken şiddet içeren davranışların pekiştirilmesi erkeklerin şiddeti olağan olarak hayatında uygulamasına da neden olur. Toplumumuzda şiddeti olağanlaştıran bir çok atasözü bulunmakta ve bizler bu atasözleri ile büyümedik mi? Kızını dövmeyen dizini döver, bayanın sırtından sopayı karnından sıpayı eksik etme, kızını dövmezsen ya davulcuya ya zurnacıya kaçar üzere hem bayanı aşağılayan hem de şiddeti olağanlaştıran bir çok atasözü maalesef bir çok bayanın şiddete maruz kalmasını da normalleştirmektedir.Şiddet jenerasyondan nesile aktarılan bir davranış olarak kültürümüzün modülü haline gelmiştir.Saldırgan davranışların aile içinde bayan ve çocuklara yönelmesi vücut ve ruh sıhhatini epeyce olumsuz etkileyen ,şiddet mağduru bayanın vücut ve ruh sıhhatinin bozulmasına , sıhhat , eğitim ve iş imkanlarına gereğince ulaşamamasına , çocukların vücut ve ruh sıhhatlerinin bozulmasına neden olduğundan toplumsal maliyeti de epey yüksek olmaktadır.
Şiddeti bir tahlil yolu olarak seçmek yerine sağlıklı bağlantı yollarını ,öfkeyi tabir etmenin daha kabul edilebilir yollarını bulmak ailenin memnunluğu için tercih edilmesi gereken bir yoldur.Bu nedenle öfke denetimi sağlayamayan bireylerin kesinlikle yardım almaları gerektiğini düşünüyorum.