Bebekliķ periyodunda 6 – 36 aylar ortası ayrışma ve bireyleşme periyodudur. Bu devirde bebek kendi vücudu ve anne dışında dikkatini dış dünyaya yöneltmeye başlar, bebek vakit zaman anneden uzaklaşabilir yakınlaşabilir, anneden ayrışmanın verdiği boşluğun yerini çevreyi keşfetmenin verdiği keyif telafi edebilir. Bu devirdeki krizi sağlıklı atlatabilmek için annenin üstleneceği rol çok değerlidir; anne çocuğun hislerini regüle eden(düzenleyici), çocuğun çevreyi keşfetmesine müsaade verici fakat duygusal dayanağını veren geri çekmeyen, çocuğun kendisine yapışmasını ödüllendirmeyen, onu yokluğuyla cezalandırmayan bir yerde olmalıdır. Bu devirde annenin çocuktan duygusal dayanağını geri çekmesi, yapışmasını ödüllendirmesi, hislerini regüle etmemesi üzere durumlar yeterli obje varsa düzgün ben ve makûs obje varsa makus ben ortasında bölme savunma düzeneğine neden olacaktır. Bölme savunma düzeneğinin varlığı durumlar ortasında entegrasyonu engelleyecektir. Örneğin çok kıymet verdiğimiz bir arkadaşımız var ve bir gün görüşeceğimiz kafeye geç geldi ve bizi bekletti birey örneğin burda arkadaşına çok fazla öfkelenip o an için onu sevdiğini ve değer verdiğini unutarak düşmanca hisler besleyebilir. Bölme olmadığında ise kişi arkadaşının yanılgı yaptığını bilir lakin ona değer verdiğini de unutmaz düşmanca hisler beslemez burada entegrasyon vardır entegrasyonun olduğu yerde kişi çok uç duygulanımlar yaşamaz duygulanımları istikrarlıdır.( Bahsettiğim örnek bebeklik periyodunun ayrışma ve bireyleşme devrinde anne ile kurulan alakanın yetişkinliğe yansıması)
Yani elhasıl bölme varsa entegrasyon yok yeterli obje varsa karşımızda kendimizle alakalı hislerimizde düzgün. Makûs bir obje varsa karşımızda kendimizle ilgili hislerimizde makûs. Duygulanımlarımız uçlarda ve istikrarda değil; şayet ki entegrasyon yoksa.